Vordering van de Magirus-Spuit

8 Mei 1944 kwam een zeer bars groen-uitziende persoon op het kantoor, die op zeer kordate toon de menigte kond deed, dat hij in opdracht van den Wehrmachtsbefehlshaber de auto-spuit kwam vorderen. Schrikken deden wij weinig. Helaas konden wij er niets aan doen. We lieten hem de oude spuit zien en toen hij aangeslagen moest worden, was er geen motor-drijver te zien. Molenaar had de benen genomen en de anderen wilden niet komen. Langewis moest hem tenslotte aanslaan, nadat hij heldhaftige pogingen in het werk had gesteld het geheel te laten weigeren. De spuit was in orde en zou 's-middags worden weggehaald. Er moesten mee 3 lengten slang 2½", 2 straalpijpen en zuigbuis, alsmede wat oud gereedschap. Ook moest een motor-drijver worden gevonden. Een vergadering met het brandweerpersoneel leverde niets op en ik heb meer in mijn geheugen opgeschreven dan noodzakelijk is om hier neer te zetten.

Verschillende personen zullen zich dienen te rehabiliteren. Eindelijk bood Joh. Dolsma, de vroegere N.S.K.K. man zich aan de spuit te vergezellen. Om 1 uur op de dag van 12 Mei 1944 werd de spuit door de auto (zie bijgevoegde foto's) weggehaald. De goede oude, ijzersterke Magirus ging zijn ondergang tegemoet. Het was een Magirus type ‘P’ 173 1927, vertegenwoordiger Geezink & Zonen te Weesp, cap. der 4-cylindermotor ± 26 PK direct gekoppeld, hoogdruk centrifugaalpomp ± 6 á 800 liter p.m. bij een opvoerhoogte van ± 30 meter. De motor is voorzien van een dubbele ontsteking op elk waarvan de motor afzonderlijk kan werken. Hij werd 6 Mei 1926 aangeschaft dus heeft ruim 18 jaar dienst gedaan (Donau-lostoren, reiniging e.a. bij Crok & Laan).
Hij is met Dolsma gebracht naar Vlieland en wij hebben erover gecorrespondeerd met een zekeren Rot op Terschelling, zoon van den directeur der Gasfabriek. Dolsma is korte tijd daarna ondergedoken, omdat hij als NSKK-er bang werd. Zijn loon is doorbetaald.

Magirus
Magirus Magirus