Dansen op het veen

Ruud Vreeman

Epiloog

Erik, de boswachter van het Guisveld, bracht mij op het idee voor de titel van dit boekje. Bij een bezoek aan het trilveen zei hij dat je met twee voeten op de grond moet staan en daarna doorlopen, anders zak je weg in het veen. Hij vertelde mij ook de bizarre grap die hij maakt met de vrijwilligers die werken in het veld. 'Als je in het veen wegzakt, houd dan je gereedschap boven je hoofd, dan vind ik dat later tenminste terug'. 'Dansen op het veen', gaat over een zoektocht naar vooruitgang, over het risico van vastzitten - en stilstand als achteruitgang. Maar het gaat ook over 'dansen'; cultuur, optimisme, passie en humor. Het sluit heel goed aan bij wat mij motiveert.

IDEE EN BEWEGING

Mijn oude leermeester Ger Harmsen, geschiedschrijver van de Nederlandse arbeidersbeweging, had het altijd over 'idee en beweging'. Ideeën zonder beweging leveren geen maatschappelijk resultaat op. Een beweging zonder ideeën is leeg en zonder richting. Het gaat dus om de combinatie, en de onderlinge beïnvloeding door middel van debat en democratische processen. En het gaat ook over solidariteit, kortom vooral over mensen.
Soms zijn de ideeën groot, maar juist ook kleine ideeën kunnen de grote lijn illustreren en ondersteunen. Het beeld van Keteltje op het plein in Wormerveer en de Kameleon in Krommenie staan voor het expliciet maken van de Zaanse cultuurgeschiedenis als identiteit, die een toekomstbeeld versterkt. Ik hoop dat wij later aan de periode rond de eeuwwisseling in de Zaanstreek terug zullen denken met de titel van het boek van Louis Paul Boon: 'De voorstad groeit'. En niet met die andere titel: 'De vergeten straat'.

BEWEGENDE IDEEËN

Tja zult u denken: nu Vreeman weg gaat komt hij ons vertellen hoe het anders moet... wat heeft hij zelf dan al die zeven jaren gedaan? Inderdaad, wat doet een burgemeester nou zoal in ons bestel? Elke week het college van Burgemeester en Wethouders voorzitten, elke maand de gemeenteraad voorzitten, en natuurlijk - om met prins Claus te spreken - de core business behartigen van het linten knippen.
Feitelijk ga je (bijna) nergens over als burgemeester in Nederland. Terwijl de bevolking denkt dat je alle besluiten hoogst persoonlijk neemt. Dat is gelukkig niet zo. Ik voel me het prettigst als ik overal waar beweging in zit of waar beweging in moet komen een duwtje mag geven. En niet altijd voorzichtig dansend op het veen. Een beetje rock-and-rollen op het veen kan heel goed zijn om de ideeën in beweging te krijgen.
Stimuleren, initiëren, lobbyen, samenwerken, regisseren en soms ook echt beleid maken is wat ik met heel veel plezier heb gedaan in Zaanstad. Om niet na zeven jaar solide samenwerking met mijn secretaresse Hedy Molanus-Krancher alsnog haar eeuwige wrok over mij heen te halen, ben ik gezwicht om haar nauwkeurig bijgehouden lijstje van mijn 'bemoeipunten' toch maar op te nemen in dit boekje. Deze 'lijst der bescheidenheid' geeft eerlijk gezegd wel aardig aan waar je als burgemeester je steentje kan bijdragen aan het in beweging brengen van ideeën. Het echte werk is uiteindelijk verzet door al die Zaankanters en werkenden in Zaanstad die dagelijks succesvol weten te dansen op het veen.

UITVOERING BOEK: