Tussen Haven en Hembrug

Mijn jonge jaren in Zaandam tussen 1931 en 1950

Nita van Hagen-Steegenga

Af en toe fietst Nita van Hagen-Steegenga van Amsterdam-Noord naar Zaandam. Ze staat aan de Haven en kijkt rond in het Havenkwartier, de buurt waar zij haar meisjesjaren heeft doorgebracht. Het licht, de lucht en het water roepen herinneringen aan vroeger op. Ze zoekt in het gemeente-archief naar gegevens uit vroeger tijd. Maar er is bar weinig te vinden.

Ze besluit haar eigen verhaal van de Haven op papier te zetten. Al schrijvend komen haarscherp beelden, voorvallen en woorden uit haar kindertijd terug. Ze maakt er een lange lijst van en gaandeweg groeit het verhaal, een snoer van portretten.
Hoofdpersonen zijn de kinderen Steegenga: Rika, de oudste, Nita en het jongere broertje Berend. Nog meer hoofdpersoon is de al wat oudere vader, Va Stee, die in de moeilijke jaren van de crisis- en oorlogstijd voor het gezin zorgde. Voor deze taak stond hij alleen, omdat de moeder toen de kinderen nog heel klein waren, was weggegaan.

Het beeld van een tijdperk wordt in de geschiedschrijving vaak bepaald door mensen of groepen mensen die naam gemaakt hebben. Wie iets wil lezen over Nederland in de jaren dertig en veertig vindt verhalen van en over politici, regeringsleiders, ekonomen, militairen, verzetshelden, misdadigers, architekten en kunstenaars. Maar dat is maar een deel van het verhaal.
Voor een vollediger beeld van die tijd zouden ook de verhalen bekend gemaakt moeten worden die nog leven onder de mensen die tot nu toe niet het woord en de pen voerden. Pas de laatste jaren komen hun belevenissen, herinneringen en gedachten meer in de belangstelling. Dit boek vertelt een van deze verhalen.

Woord vooraf

Een aantal jaren geleden liet ik mij inschrijven als leerling van een school voor volwassenen-onderwijs. In die periode maakte ik kennis met Tineke Krol. Zij houdt zich bezig met taalscholing in het volwassenen-onderwijs.

Nita van Hagen-Steegenga

Ik sprak met haar over mijn jeugd aan de Zaanse Haven en zij was het die mij adviseerde mijn verhaal op te schrijven. Zij gaf mij moed en vertrouwen dat ik het kon. Enthousiast leefde ze met me mee tijdens het schrijven. Evenals Franca van Alebeek, Wil Groeneweg en Rik Lausberg, die me ook steeds inspireerden om door te gaan. Tenslotte wil ik mijn man Carel bedanken die mij steeds met raad terzijde stond en alles voor mij heeft uitgetypt.

Amsterdam, maart 1985
Nita van Hagen-Steegenga

UITVOERING BOEK: